Mijn Reisverhaal - Terug naar de basics

Evelyne Schwarzbich ontdekt met haar familie Lofoten en Vesteralen

In juli 2019 trok Evelyne Schwarzbich met man en twee kinderen (11 en 14) naar Noorwegen. Ze leerden daar in het Noorden de Lofoten en Vesteralen kennen. Ver weg van het alledaagse, terug naar de natuur, dicht bij elkaar: een heerlijke tiendaagse familiale quality time vakantie, dankzij touroperator Asteria Expeditions.



De eilandengroep Lofoten, hoog noordelijk aan de Noorse kust, behoort tot het mooiste wat de natuur op aarde te bieden heeft. Asteria Expeditions, specialist in buitengewone reizen en expedities, biedt een reisformule die de hoofstad Oslo combineert met de Lofoten en de nabijgelegen Vesteralen. Vluchten, huurauto en logies in houten huisjes aan het water: het leek de familie van Evelyne Schwarzbich wel wat. 

‘Normaal reis ik graag naar verre bestemmingen en griekenland, maar de rest van het gezin wilde liever eens een ander stukje Europa ervaren. We zochten ook eens wat anders dan een klassieke zonbestemming. Zo kwamen we in Noorwegen terecht, en bij gespecialiseerde touroperator Asteria Expeditions.’ Met SAS Scandinavian airlines vloog de familie naar Oslo. Daar logeerden ze twee dagen in het Thon Hotel Opera. Vanuit het centraal gelegen hotel werd de hoofdstad verkend. ‘Deels per fiets, dat was leuk. Een Engelstalige gids leerde ons Oslo kennen. We bezochten ook het bekende beeldenpark Vigeland, struinden langs de vele kaaien, genoten volop van de zon en trokken naar het Nobelmuseum en het Kindermuseum.’

Hengelen

Daarna vloog Schwarzbich met haar gezin naar het Noorden: de Lofoten, en daarna de Vesteralen. Op de magnifieke Lofoten kwam haar droom uit: logeren in zo’n typisch rood huisje aan het water. ‘We woonden inderdaad in een ‘rorbu’, een traditioneel, eenvoudig, wat rustiek vissershuisje.’ Eén van de highlights op de Lofoten was ongetwijfeld een tocht met een vissersboot. ‘We konden zelf hengelen en vingen zo kabeljauw. Op het dek werden de vissen schoongemaakt, en de meeuwen gingen dan met de ingewanden aan de haal.’

De Lofoten lenen zich ook uitstekend om te wandelen. Het gezin maakte twee wandeltochten. ‘Je klimt al snel enkele honderden meters, om dan van indrukwekkende vergezichten te kunnen genieten.’ Wel valt haar op dat Svolvaer, de hoofdstad van de Lofoten, relatief druk is. ‘Het is er heel levendig. Elke dag meert er een schip van de Hurtigruten aan. En er zijn veel restaurants, allemaal erg sfeervol.’ 

Wie Noorwegen zegt, denkt aan vis. ‘We aten inderdaad de ‘catch of the day’. Heerlijk in zijn eenvoud: een vis op de BBQ, met een petatje en een slaatje. Het past in de sfeer van daar: terug naar de basis, eenvoudig, zonder franjes. En toch kan je er heel divers eten: in Svolvaer kan je zelfs Italiaans of Chinees eten.’

Leven in een houten vissershuisje vond Schwarzbich vast en zeker een unieke ervaring: ‘zelfs al waren er geen gordijnen. De zon ging onder om 0:40 u, en kwam twintig minuten later alweer op: eigenlijk is het er dus continu licht. En dat ontregelt je lichaam toch een beetje. Ik sliep dus echt met oogklepjes. Maar ik houd wel van de authenticiteit van die rorbu’s: als je in Oostenrijk bent, wil je toch ook liefst in een houten chalet logeren?’

Kajakken

Het gezin ging ook op RIB-safari: een tochtje op een supersnelle opblaasboot (rigid inflatable boat). ‘We zochten en vonden zeearenden. Lange tijd zitten ze roerloos aan de oever, en dan duiken ze plots en pijlsnel het water in om er een vis te vangen. Indrukwekkend!’

Na de Lofoten ging het in een autorit van drie uur naar de Vesteralen, wat noordelijker gelegen. ‘Helemaal anders dan de Lofoten’, vertelt ze. ‘Terwijl de Lofoten toeristisch absoluut aan een sterke opmars bezig zijn, is het op de Vesteralen nog allemaal een stuk kalmer en rustiger. Ook wat bosrijker en minder in de fjorden gelegen. We logeerden er in een modern, IKEA-achtig en supermooi huis. Highlight daar was zeker en vast de kajaktocht. Ik vond dat toch wat spannend, zo op volle zee bij water van amper 9 graden. Je wil toch liever niet omslaan. Gelukkig hadden we een hele goede gids en was het zeewater rustig genoeg’

Hoe vond ze de Noren, trouwens? ‘Op zich zijn die heel vriendelijk en hulpvaardig. Maar van nature zijn ze niet heel warm. Ik begrijp dat wel: ze wonen geïsoleerd in soms ruige natuur, dat heeft zijn impact op je karakter. Het past er gewoon bij.’

Na deze tiendaagse reis kijkt Evelyne Schwarzbich tevreden op haar familiereis terug. ‘Het is een ideale bestemming voor een familievakantie. Ik vond het perfecte quality time. We hebben veel gezien, veel gedaan, en vooral ook veel tijd voor elkaar gehad. Als je ’s avonds in je eenvoudige huisje aan het water zit, dan speel je UNO, of lees je een boek. Je zit dicht bij de natuur, en daardoor ook dicht bij elkaar. Dat vond ik heel fijn aan de Lofoten en de Vesteralen.’